W marcu rozpoczęliśmy projekt edukacyjny MISIOWE WYPRAWY. Najważniejszą zasadą tego projektu jest zabranie misia do swojego domu na trzy dni – zaopiekowanie się nim, przeczytanie mu bajki na dobranoc, wykonanie zadania narzuconego przez przedszkole, wykonanie portretu misia oraz fotorelecji z pobytu w domu gospodarzy.

Podsumowaniem projektu będzie wystawa prac plastycznych z podróży misia i nagrodzenie dyplomami za aktywny udział w projekcie edukacyjnym.

ZADANIA DO WYKONANIA

Dziecko:

-zabiera Misia do swojego domu na 3 dni

– opiekuje się nim zwracając uwagę na jego specjalne potrzeby

– pokazuje swój dom, dba o niego, bawi się z nim

– wraz z rodzicem czyta mu książeczkę na dobranoc

– wykonuje wylosowane w przedszkolu zadanie

– po trzech dniach przynosi Misia do przedszkola z wykonaną

wspólnie z rodzicami lub rodzeństwem pracą plastyczną pt. Portret Misia (format A4, technika dowolna)

Rodzic:

– wspiera dziecko w opiece nad misiem,

– przesyła do nauczycieli krótką fotorelację z pobytu misia w waszym domu

KILKA SŁÓW O NASZYCH MISIACH PRZEDZKOLAKACH

Miś Tadzio ma 6 lat, ma starszą siostrę i jest misiem ze spektrum autyzmu. Interesuje się kosmosem i życiem poza ziemskim. Jego ulubioną zabawką jest projektor układu słonecznego i gwiazd, który zawsze włącza przed snem. Wieczorami ogląda gwiazdy przez swój teleskop, który dostał od św. Mikołaja. Najczęściej rysuje różne gwiazdozbiory i planety. Lubi też puzzle, klocki, układanki i gry planszowe.

Nadmierny hałas powoduje u niego lęk, więc zabierając go do domu pamiętaj o zachowaniu ciszy – nie włączaj głośno telewizora czy muzyki, nie krzycz. Tadziu nie czuje się komfortowo w miejscach tłocznych – unikaj więc centrów handlowych i imprez. Jest wrażliwy na zbyt dużą ilość bodźców czyli dźwięków, zapachów, wzorów, jaskrawego światła – podczas zabawy czy czytania książki, zadbaj o to by nic nie drażniło i nie rozpraszało uwagi misia. Dzieci w spektrum w tym również nasz Tadziu cenią sobie rutynę i przewidywalność – uprzedź go odpowiednio wcześniej o każdej aktywności czy wyjściu jakie planujesz. Możecie też stworzyć swój rysunkowy plan dnia, wtedy na pewno miś będzie czuł się bezpiecznie.

Misia Milka ma 5 lat i jest jedynaczką. Przeprowadziła się do Gdańska kilka miesięcy temu, wcześniej mieszkała z rodzicami w górach graniczących ze Słowacją. Uwielbia długie wędrówki i spacery. Misia jest bardzo wysportowana – po przedszkolu chodzi na gimnastykę, balet, basen i judo. Wieczorami, przy muzyce relaksacyjnej uprawia z mamą jogę, żeby wyciszyć się przed snem. Stara się robić 10 tysięcy kroków dziennie. Najchętniej bawi się w dom i w szkołę. Rozstawia swoje misie i lalki serwując im herbatkę albo ucząc literek czy przedszkolnych piosenek.

Misia jest na specjalnej diecie beztłuszczowej i bezcukrowej. Przygotowując z nią posiłki zadbaj o to aby były odpowiednio zbilansowane. Jedzcie wspólnie zdrowe przekąski, warzywa, owoce, nabiał i produkty wielozbożowe. Nie jedzcie słodyczy i słonych przekąsek – niezdrowe produkty mogą spowodować biegunkę u misia. Pijcie dużo wody oraz dbajcie o odpowiednią higienę osobistą (mycie rączek i zębów). Milka ma alergię na roztocza – posprzątaj dokładnie swój pokój zanim zabierzesz ją do swojego domu.

Misia Asia ma 4 latka i pochodzi z rodziny wielodzietnej – ma starsze 3 siostry i 2 młodszych braci. Mieszka wraz z dziadkami, rodzicami i rodzeństwem na obrzeżach miasta, są to obszary wiejskie. Asia i jej siostry pomagają w obowiązkach domowych i opiece nad zwierzętami gospodarskimi. Na podwórku są kury, gęsi i kaczki. Rodzina zajmuje się również hodowlą bydła. Rodzice nie mają zbyt wiele czasu na zabawę z dziećmi więc dzieci organizują sobie sami czas wolny. Asia lubi śpiewać i tańczyć. Najczęściej bawi się w fryzjerkę ze swoimi siostrami – czeszą sobie włosy, stroją się w ubrania mamy, różne korale, bransoletki, kapelusze, opaski i robią pokazy mody dla babci. Dzieci nie mają zbyt wielu zabawek, nie mają telefonów ani telewizora w pokoju, ale są bardzo kreatywni. Robią namioty z koców i krzeseł, teatrzyki z kukiełek zrobionych ze starych szmatek i drewnianych łyżek, bawią się w poszukiwanie skarbów na strychu starego domu itd. Są bardzo kochającą się rodziną.

U Asi zdiagnozowano zaburzenia integracji sensorycznej. Ma obniżoną wrażliwość na bodźce. Trzeba ją mocniej przytulać, mocniej owijać kołderką do snu, lubi obcisłe ubranka i szuka okazji do odczuwania nacisku – czasem chowa się w bardzo ciasne miejsca i uwielbia bitwy na poduszki. Asia ma zaburzenia mowy i chodzi na zajęcia logopedyczne i trzeba z nią codziennie ćwiczyć narządy mowy. Ma niską samoocenę – należy ją chwalić i wspierać wysiłek jaki wkłada w każdą aktywność. Asia jest nadpobudliwa emocjonalnie, często wybucha płaczem i złością, zdarza się przy tym autoagresja wtedy drapie, bije i gryzie sama siebie. Ma trudności w czynnościach samoobsługowych, codziennych – pomóż jej w jedzeniu, ubieraniu się i prawidłowym szczotkowaniu zębów.

Miś Krzyś ma 3 latka, to spokojny i ciekawy świata miś, który uwielbia zadawać pytania i odkrywać nowe rzeczy. Bardzo lubi spacery, pomagać mamie w kuchni, a z tatą najchętniej spędza czas na placu zabaw. Rodzice dbają o jego rozwój i czytają mu dużo książek, rozmawiają z nim na różne tematy. Niedługo czeka go duża zmiana ponieważ jego mama jest w ciąży, a Krzyś wkrótce zostanie starszym bratem.

Miś nie jest jeszcze w pełni odpieluchowany – ma tylko 3 latki i czasami zdarza mu się zmoczyć majtki, ale robi postępy. Potrafi sam się ubrać, je samodzielnie a jego ulubione danie to schabowy z ziemniakami i zupa pomidorowa. Do picia zawsze wybiera wodę. Krzyś ma problemy adaptacyjne. Mimo, że w przedszkolu świetnie się bawi to jest niechętny do pozostawania w nim. Najtrudniej rozstać mu się z rodzicami, co objawia się płaczem. Rodzice wspierają Krzysia, budują jego poczucie bezpieczeństwa poprzez stałą rutynę i przewidywalność (stały plan dnia, stałe pory posiłków, zabawy i sen)

oraz to, że zawsze może liczyć na swoich rodziców. Ich relacje są ciepłe i wspierające. Rodzice zauważają jego postępy i chwalą go. Doceniają jego trud i pracę, wzmacniają jego samodzielność, bo wiedzą, że to buduje jego pewność siebie. Rozmowy o uczuciach, okazywanie zrozumienia dla jego emocji – pomagają Krzysiowi lepiej radzić sobie z trudnymi emocjami. Rodzice często powtarzają, że odczuwanie strachu czy niepewności jest normalne, i że zawsze może liczyć na ich pomoc.